Gene bir 10 Kasım... Üzerinden geçen neredeyse 100 yıla yakın zaman bile, ona karşı olan bu duygularımızı silemedi... Sirenler... Gene çaldılar, acı acı... Çaldığında nasılda bir sessizlik kaplardı sokakları... Üzülüyorum, artık bu sayı sanki giderek azalıyor... Eskiden kimseler kıpırdamazdı, tüm Türkiye tek vücut halde ona sadakatini ve saygısını sunardı. Hala devam ediyor, ama sanki azalıyor... Artık bazı kesimler, malum mevcut yönetimler ve onların söylemlerine sırtlarını dayıyorlar. Çatma kaşlarını Atam, biz kimleri denize döktük, bunlar bizlere vızz! gelir.10 Kasım'larda aklıma hep ananem gelir. Efsane insandı o :) Rahmetli ananem, her sene camın önünde beklerdi o saati... Zar zor ayakta duran o kadın, o saatte gururla dimdik ayağa kalkardı... Gözlerinden damla damla yaş süzülürdü, o geçen yıllara meydan okuyan yanaklarından... Camdan dışarı bakar, sirenlere eşlik etmeyenlere kızardı. Kızmak ne demek hiddetten neler çıkardı ağzından :))) Seninde özlemin, geçen her sene daha fazla oluyor... Canım ananem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder