12 Temmuz 2011 Salı

Varolmanın dayanılmaz hafifliği...

Sonunda görmek istediğimiz tablo... Evet sadece Kırpık'ın o eşsiz bakışları... Tertemiz bir ekran... Hiç cevapsız yok. Hiç mailde yok. Hatta ne SMS, ne BBM, ne de artık o sevdiğimin ekranına ne bilgisi düşüyorsa... Hiç biri yok... Yok... Bitirdim şimdi, yok... Ne mutlu bir an... Yaşıyorum anı işte doyasıya, bu saatte bile olsa... Kendi kendini tatmin etmek olmuş halimiz... Daha ne dertler bekler bizi halbuki??? Ossun ossun... Aziz Başkan'ında dediği gibi; hamdım, piştim, yandım... Selam olsun buradan başkanım sana da... Ne olursa olsun arkandayım başkanım...

Hiç yorum yok: