İŞ... 2 harfli bir kelime... Kendi küçük ama insana hissettirdiği çook büyük! Adamı hayattan soğutan, gece tam yatıp güneşin her sabah doğuşu ihtimalinden bıktıran... Başvurasım var gün 36 saate çıksın diye ama nereye? Kim ipler beni ki? Benim zihnim çok doldu lakin. Artık bugün kaçtım eve, bi soluklanayım diye... İnsanlığımı hatırlamak için, az olsa kendi zevklerimi yaşamak için... Herşeyin bir degeri olabilir ama koltukta müzik eşliğinde uyuklamak, paha biçilemez... Bir daha böyle bir an yaşayabilmek için kendime bir meeting request atsam iyi olacak galiba!Az kaldı azzz... Çıkacak içimdeki :) Saklayabildiğimin limiti nedir emin değilim çünkii.. Eee ne demiş Mehmet Faik Ersoy, belki yarın belki yarından da yakın :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder