Motordayim, gunes vuruyor bedenime... Hayat cumayi beklemekten ibarettir sozumun keyfini yasiyorum. Kulagimda muzik, zihnimi bosaltmaya calisiyorum. Gozlerim kapali ama, oyle seyrediyorum Istanbul'u Cahit Sitki Taranci misali... En azindan bugun asla ama asla birsey dusunmeyecegim. Eblek eblek oturacagim, notr, bos, duru, yalin... Vur gunes ustume, nasilsa deli gibi esiyor ruzgar... Hic bitmesin bu an...
Success is just like being pregnant. Everybody congragulates you but nobody knows how many times you were fucked...
Bunlar ne ki! En kotusu, bugun inanilmaz supriz sekilde, aylardir gittigim tum yabanci sehirlerde ve internette aradigim ama bulamadigim Sensation White 2008 dvdsi elimde!!!??? Ve ben burdayim!... Yazik yaa, walla cok yazik... Ossun eve gidince mutlaka seyretmeden yatmayacagim. Gulcin sen var ya, bitanesin! Hala inanamiyorum! Nasil oldu ya, sen nasil pat diye koydun onume bunu... Ruya gibi... Hala icim titriyor!
Bir yalnizlik sarkisi calar sazim, ben yalnizim, ben yalnizim, yalnizim dizeleri ile zaman burda akmaya devam ediyor. Olgun Simsek sahneden gidiyor, Suzan Kardes devam ediyor :) Simdi Arnavut havalari ile devam ediyormusuz... Hayir farkli kulturlere saygim var ama ben nerdeyim yaaaa :)
47th pass : Psynation / SadenerLand Research Lab. activated...
Final serisinin 2. maçında da sahadan Fenerbahçem galip ayrıldı. Aslında maç boyu kötü bir oyun ortaya koyduk. O kadar çok top kaybı ve pas hatası yaptık ki... İsabetsiz atışlar, acele oyunlar... Gene hiç bir zaman maçı koparamadı Efes... Son 21 saniyeye 67-64 geride girmemize rağmen, son saniyedeki Damir Mrsic 'in 3lüğüyle maçı kazandık.
Hani leziz bir kurabiye ağzında dağıldığında gözlerini kaparsın ya... Hani elinde limonata hamakta yattığında rüzgarın serinliği bedenini okşar ya... Hani PES'te çok çekişmeli bir maçın stopıçında kornerden gelen top kafanla ağları havalandırır ya... Hani o hayranlıkla seyrettiğin şey gecenin karanlığında içini ısıtır ya... İşte öyle bir gündü...
46th pass : Symphonix / SadenerLand Research Lab. activated...
Şuanda burada yazanlar, bazı kişilere anlamsız gelebilir ama ben çok icler acısı bir durumdan bahsetmek istiyorum. Yazmazsam olmaz, bu ana yazık olur.
Futbol'da hüsran oldu bu yıl ama basketçilerimizin maşallahı var. Benzememişler Allahtan... Finalin ilk maçında deplasmanda Efes Pilsen'i 68 - 60 mağlup ettiler. 20 sayıyla her ne kadar Ömer bugün sazı eline almış olsada, ligin sonuna doğru Willie Salomon 'un takıma gelişiyle değişti herşey... Yalan mı? Elde var 1 çocuklar...
Guzel nostalji oldu walla diyecegim ama utanmiyorda degilim kendi universite hayatimdan :) Nedense o zamanlar calismak zevkli gelmisti bana (birde simdi sorsalar ahh ah!), sinavdan sinava 6,5 sene suren universite hayatim... alttan 38 dersim falan :) Ne gunlerdi ama... Hic unutmam 5 veya 6. seneydi, gene onlarca kere girmis oldugum bir dersin butu var, nasil olmussa calismisim ama bu seferde uyanamayip gec kalmisim, klasik :) 15 dk gecmis, ek binadan girmisim iceri kan ter icinde, sinav salonunu bilmiyorum. Girdim gorevlilerin odasina sinav hangi salonda diye, dedi adam 18... Hemen ciktim tam gidecegim, nedense seytan durttu, geri dondum. Guvenemedim ve gene sordum;
- Ben: Emin misiniz?
- Gorevli: (bos bos bakarak ve annemin hatirini sorarak cevap verir) Evet, ben o dersin hocasiyim!!??
Iste benim universite hayatimin ozeti :) Ne gunlerdi ya! Nasilda bir cirpida gecti... Yazik... Insan gercekten bazen eskileri ozluyor... Yok bende gidecegim oynamaya, dayanamayacagim galiba... Bana musade :)
Hayirlisiyla "MSU Garage Sale" de basladi, kazasiz belasiz. Ama simdi yazmamin 2 sebebi var; vapur ve toplanti... Bugun bir toplanti yaptik 4,5 saat! Wallahi ayip, billahi ayip! Insan insana yapmaz cinsinden... Bi de vapur konusu var ki, son 24 saatimi zehreden, beni tuketen. Ondan da kurtulduk, sukur ki... Yas 17 de baslamistim calismaya, o zamanlar stres olurdum, bu iste olmamak mumkun mu? Gecer dedik, 25 tede stres oluyordum. Gecer gecer dedik yas oldu 31 hala stres var ya! Kici kirik vapur bile stres yapacaksa su hayatima, sonu ne bunun? Neyse benim kafam dusmeye devam ediyor, walla tutmaya da hic niyetim yok! Eve varsak bari...
"And I can't sleep... You're so far away from me"... İşte TOTW'da bir hafta daha... Vokallerin verdiği hüzünlü bir hafta bu hafta, alışıla gelmişinden... İlk parça Ashley Tomberlin'in sesiyle 2006 yılından Above & Beyond darbesi... Kolay unutulmayacak cinsten. Sonrasında Sari nin haklı öfkesiyle Undone, sürükleyici... En sonunda ise iflas bayrağını çekerek kendimizi Martin Roth'un tınıları ile Bertlett'in sesine bırakıyoruz. Saldım kendimi çayıra, artık mevlam beni kayıra... 
"Görürdü elmas muamelesi az olsaydı eğer kum, benden başka ben yok ama uyu ayakta gözünü yum, değişteremezsin beni, kasma boşa ben buyum, biraz huysuz biraz kırık ben kendimle mutluyum..."Ne de güzel de anlatıyor bu dizeler, Sagopa'dan... Hayatım boyunca kimsenin beni anlamasını beklemedim, çünkü bazen ben bile anlamıyorum... Hayatta kaderin uzun yolu bitmezken, hüzzam makamında savrulur boşvermişliğim...
Global krizin dalgaları devam ediyor. ABD 'nin güç ve dinamizminin simgesi, 101 yıllık otomotiv devi General Motors (GM) iflas başvurusu yaptı. Aslında dünya tarihinin en büyük 4. iflası, sanayi dünyasının ise en büyük iflası olarak belirlenen bu iflas, tamamen bir kurtarma planından ibaret. Bünyesinde Buick, Cadillac, Chevrolet, Daewoo, Hummer, Opel, Pointiac, Saab... gibi ünlü markaları barındıran ve 245 bin çalışanı olan GM'nin borcu tam 91 milyar dolar!!! ABD hükümeti USD 50 milyar bedel ödeyerek firmanın %60 hissesini alıyor. Bu aktarılacak bedel ile GM 'nin 90 günde küllerinden doğması bekleniyor. Finans çevreleri ise Obama yönetiminin bu bedel aktarımı ile büyük risk aldığını düşünüyor. Hatta daha da ileri giderek GM 'in açılımını Goverment Motors :) olarak düzeltiyorlar.
3. Yasina giren Turkcell Kurucesme Arena, gecen hafta sonu ile birlikte gene hayatimiza girdi, hos girdi... Zaten hic isimiz yoktu, iyi oldu!!!? Baska bir toplanti icin gelmisken tribun hazirliklarini gordum, cekip de koymamak olmaz siteye...
