"Görürdü elmas muamelesi az olsaydı eğer kum, benden başka ben yok ama uyu ayakta gözünü yum, değişteremezsin beni, kasma boşa ben buyum, biraz huysuz biraz kırık ben kendimle mutluyum..."Ne de güzel de anlatıyor bu dizeler, Sagopa'dan... Hayatım boyunca kimsenin beni anlamasını beklemedim, çünkü bazen ben bile anlamıyorum... Hayatta kaderin uzun yolu bitmezken, hüzzam makamında savrulur boşvermişliğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder