Burası, stanttaki ofisimiz... Sahne arkasında... Yaklaşık 6 aylık çalışma, uykusuz geceler, mantıksız beklentiler, bitmeyen planlamalar, sürekli yapılan toplantılar, 100 'e yakın kişiden oluşan bir proje ekibi, aşırı hayal gücü, ekip içinde bir dolu kavgalar, kısıtlı bütçe, insanı yiyip bitiren ömrünü kısaltan stres, hızla geçen ve durdurulamayan zaman, on günden fazla fuar alanındaki montaj, ansızın yaşanan açılış anı ve sonunda gelen fuar zamanı... Evet bitti... Gerçekten bitti! Bugün fuarın ilk günü bitti! Sayısız övgü, içten verilen destek ve genel memnuniyet ile! Aylardır beklediğim, hayalini kurduğum anı işte şimdi yaşıyorum. Şuan karşımda duvarda yanmış bir klima, sanki klozetten çıkan bir çiçek buketi, kolilerle dolu bir oda, masada sayısız abuk cisim, elimde purom, önümde içeceğim, ekranımda animasyonum... Her şey bu anı yaşamak içindi...Benden çok aldı götürdü, hem de düzeltilmeyecek şekilde... Herkesler gitti, sadece gece nöbetinde kalan plaza güvenlik personelimiz burda... Ben bu anı bekliyordum. Bu hazzı hissetmek, müziğimi dinlemek, sonuna kadar içmek için... Şuan Above and Beyond Week 230 çalıyor... Ben gerçekten rahatsızım, ben gerçekten mantıksızım... Bu anı yaşamaktı tüm çabam ve hayalim... Ve o an geldi... Bu an büyük huzur veriyor, bu an mutlululuk içeriyor. Ancak bu sondu... Kesin sondu... Kesin!!! Bir daha asla... Belki başka bir hayata... Herkese ve herşeye teşekkürler... Gerçekten ve gönülden teşekkürler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder