12 Şubat 2009 Perşembe

Hayatta nefret ettiğim şeyler - 11

Çok ilginçtir, nasıl bir metabolizmam varsa artık... Ne zaman yatarsam yatayım, uyanamıyorum nedense... İstersem akşam eve gelir gelmez mesela 19'da yatayım, ya da takılayım biraz hadi olsun 23 'de yatayım, ya da yok ben gece yarılarına kadar kendimi dağıtıcam, kafamı kıracam diye çabalayıp 04 'de yatayım... Ne olursa olsun, standart uyanamıyorum. 11.272 gün olmuş bu dünyada yaşam savaşı vermişliğim, hiç bir zaman uyuma problemim olmadı. Daha yastığa kafamı koymadan (ya da koltukta otururken, hatta bazen ayakta) çoktan uyumuştum bile. Size uykumda bir cesedi andırdığıma dair ömür boyu garanti veririm! Ancak bir o kadar da hayatımda uyanma problemi yaşadım. Ve bundan gerçekten nefret ediyorum! Hayatta en çok şıp diye uyanmak istedim, hep istedim, nasip olmadı... Her sabah 3 çalar saat, 1 cep telefonu ile alacakaranlık kuşağı yaşıyorum uyanacağım diye... Gerçekten nefret ediyorum her sabah yaşadıklarımdan, tiksiniyorum, uyuz oluyorum, utanıyorum, sıkılıyorum, sinirleniyorum. Ama tüm bunlar uyanabilmem için bana fayda sağlamıyor, her sabah aynı terane, ne kadar da korkutucu... Candan Erçetin ne demiş: "Ne yapayım, ben böyleyim"... :)

1 yorum:

pebble dedi ki...

üzülme,daha kötüsü war:HIÇ U YU YA MA MAAAKK!!!!