Bu ara gerçekten zihnim çok karışık... Bazı değerlerime karşı, doğru bildiklerimi kaybediyorum sanki... Ben hiç böyle değildim. Zaman değiştirirde adamı, bu kadar mı? Nerdeydim? Neredeyim? Nereye gidiyorum?Zihnim bayağıdır düşünüyor... Uzun zamandır, hem de uzuuuun uzun... Son yıllarda hiç düşünmediği kadar... Düşünmek beni kararsız kılıyor... Bu kararsızlık tüm bedenimi harmanlıyor sanki... Bir çıkış yolu arıyorum aslında, ya da bir mucizeye ihtiyacım var belkide... Hayata başımı eğiyorum görmezden geliyorum, gün ışığına kör numarası yapıyorum... Farklı bir ses ararken, bulabildiğim sadece bir tane var içimde... O da unutmaya çalıştığım herşeyi bana tekrar tekrar hatırlatıyor, tekrar tekrar yaşatıyor, zihnimdeki o boş odalarda. Kurtulamıyorum... Soğuk rüzgarlar esiyor, kemiklerime kadar hissediyorum. Sanki bir kaya gibi düşerken, paraşüt bulmaya çalışmak gibi... Her hatırladığımda biliyorum ki, bir hayat var benim bugüne kadar yaşamadığım... Yoksa aslında hatırlamayı ben mi istiyorum acaba, ben mi tercih ediyorum unutmamayı...
Sabahlar olmasın... Olursa bana gene ışığa kör taklidi yapmak kalacak, nasılsa sonuna kadar savaşacağım zihnimde, biliyorum... Ama asıl önemlisi acaba gözleri açmak mı lazım, doğrusu işte bunu hiç bilmiyorum. Yürüyesim de var yağmur altında saatlerce müziğimle, yağsada arınsam, tenimi ıslatsam...
2 yorum:
Hayatta insanın her zaman kaçmak isteyipte kaçamadığı biri mutlaka vardır. Koşullar her ne olursa olsun hayatı istediğin gibi yaşamadıktan sonra ister ruhunu arındır, ister bedenini ıslat, ister gözünü açmaya çalış... hepsi boşşşş!!!!!
gelecek kaygısı yaşayarak, ne olacğını düşünerek elindeki mutluluğu kaçırmanın bir anlamı hiç bir zaman olmaz.
bırak aksın zaman, elbet bir yolunu bulursun....
mutlu olmak varken, karamsarlık niye...
Bulduğunu düşündüğün mucizenle sana mutlulukalar...
Unutma kiii yaşanmışlar yaşanacakların yanında çookk daha kıymetli, çookk daha büyük bir efsane, çookk daha unutulmaz...
Öyle kalmak da hiç yoktan iidir...
hep mutlu ol.... sen mutlu ol...
Yorum Gönder