29 Mart 2009 Pazar

Bir kazanın bize hatırlattıkları...

Zaman teknoloji çağıya... Yazmıştım birkaç gün önce bu hayatın hızlanması nereye varacak ki diye? Muhsin Yazıcıoğlu ve beraberindeki 5 kişi... Üzücü bir kaza... Yaşanan trajedi... Ve dayanılmaz çaresizlik!... Aslında bulunan 5 kişi, telefonla kazayı bildiren o muhabir hala kayıp. O yüreğimizi dağlayan kayıtları kanımca herkes dinlemiştir. İHA muhabirinin sonunu tahmin edebiliyorum, ama buraya yazmaya gücüm yetmiyor... Keşke kurtulsa, keşke, ama off of... Teknolojim benim...

Hava koşulları, arazi şartları... Binlerce insan, yüzlerce askeri personel, techizat ve araç... Onlarca insan donma tehlikesi geçirdi (ki bunlar hazırlıklı olanlar), 1 tane daha helikopter düştü. Bu devirde, bu teknoloji çağında, bu iletişim sistemleri ile, bu makine ve cihazlarla... Ne kadar da inanılmaz geliyor, ne kadar da büyük trajedi... Nasılda bazı çok basit gibi görünen olaylara ne kadar da çaresiz kalabiliyoruz?... 21.yy 'dayız, ilerledik, çağ atladık, tüm teknolojiyi kullanıyoruz... ..... ..... ..... Yanlışta anlaşılmasın eleştiri Türkiye'ye değil, tüm dünya ülkelerine... Bir gün kendimizi avutmayı bırakacağız, anlayacağız ilk günkü gibi çaresiz olduğumuzu... Doğa... Doğayı, yaşamı, hayatı, o kudreti asla yenemeyeceğimizi... Bulunduğumuz düzenin ilk kuralının bu olduğunu...

Hiç yorum yok: